Zimbabwe en Botswana

Dolenthousiast vertrok ik een jaar geleden opnieuw richting Afrika! Dé unieke wildervaring tegemoet, daar waar het wild nog op handen wordt gedragen.
Waar immens respect is voor het dierenrijkdom en hén op de eerste plaats zet. Waar men kleine lodges en tentenkampen neerzet te midden het wild. Op safari gaan is mijn ding, dat is zeker. Maar dit overtrof mijn stoutste verwachtingen.

Terwijl de zon langzaam onderging in Zimbabwe reed onze jeep naar Bomani Tented Camp .
8 tenten en verder niks, enkel weidse vlaktes, met hier en daar een springbok, aapjes in de bomen en een grote roofvogel die fier overvloog en deel uitmaakte van dit adembenemend plaatje. Onze tafel voor het diner zagen we al vanuit de verte, uitnodigend mooi, en idyllisch, later volgden ook kaarsen, kampvuur en de gin-tonic tuurlijk.
Toen de maan kwam en het licht uitging was er enkel nog het geluid van de natuur en hoopte ik stilletjes dat het vlug weer ochtend was. Een koffiekan in het vuur, een heerlijk koekje en dan met de jeep op pad.
Nijlpaarden in de plassen, en wij op zoek naar die twee broers leeuwen die hier gisteren nog in de buurt waren, en dan getuige waren van de wilde honden die de jacht openden. En gelukkig geen buit maakten. Dit word je nooit gewoon, integendeel, het maakt je klein en overgelukkig.

Enkele dagen later en avonturen later, komen we aan in Botswana, mijn kamer keek hier uit op de mooie Chobe Rivier. Om dan op fotosafari te gaan, op het land maar ook in een kleine boot, op de kleinste afstand van de wildste dieren. Nooit gedacht dat ik op mijn buik met een heuse camera een meter van een krokodil ging liggen.

Voor wie het allemaal zelf wil meemaken, wacht niet lang, nu is het nog heerlijk rustig en is het plaatje nog compleet. Ook voor jou.

Groetjes
An

Yosemite NP, USA

Als iemand het heeft over de mooiste plek op aarde, dan denk ik onmiddellijk terug aan Yosemite National Park. Op een boogscheut van de Californische kust ligt dit natuurlijk paradijs aan de voet van de Sierra Nevada. Vijf jaar na mijn eerste ontmoeting moest ik dus terug!

Het voordeel van een tweede keer ergens heen te gaan: je kent de grootste attracties al. Je kan deze dus lichtjes negeren en op zoek gaan naar die verborgen parels, de plekken waar de ‘gewone’ toerist niet komt. Ik trok mijn wandelschoenen en liet me begeleiden door mijn gevoel.

In Yosemite is alles mogelijk, als je maar ver genoeg wandelt. Net verder dan de rest. Met voldoende water op zoek beklimmen we dus de rotsen. Voorbij de Yosemite Falls langs de toppen tot je merkt dat je eigen El Capitan overwonnen hebt. Met het prachtigste uitzicht over Half Dome tijdens zonsondergang.

Op de tweede dag doe ik hetzelfde. Je wandelt naar Vernal Falls, en gaat dan gewoon verder. Zo krijg je de mooiste vergezichten van de bekendste attracties. Think different, het geldt niet enkel voor computers. Zo kom je ook bij Hetch Hetchy, de aangelegde dam. Op een zonnige zondagmiddag is hier niemand, behalve herten en ik!

Zo zie je maar, een plek een tweede keer bezoeken heeft ook zijn charme!

Groetjes
Quinten